Hanoi Pipeloi

18 februari 2018 - Hanoi, Vietnam

Inmiddels ben ik al twee weken inwoner van Hanoi City en man man man, wat een drukte. Het verkeer staat veelal vast en door middel van een hoop getoeter probeert iedereen zichzelf erdoorheen te wurmen. Best hilarisch, maar soms ook bloed irritant. Waarom ga je dan ook twee weken in Hanoi zitten!?.. Vanwege de 'TET Holiday'. Het Vietnamese nieuwjaar, waarin het begin van het voorjaar wordt gevierd. Dit zijn de belangrijkste feestdagen in Vietnam en het geheel duurt ongeveer een kleine week. Doordat iedereen dan officieel vrij heeft, is reizen vrij prijzig en vooral erg lastig. Dit vond ik een goed excuus om even een korte pauze in te lassen en wat langer op één plek te blijven. Al snel raakte ik gewend aan de chaos, het getoeter, de herrie en de uitlaatgassen. Wanneer je hierdoor heen kijkt, is Hanoi een geweldige stad met een gezellig en authentiek karakter. Vooral 'The Old Quarter', het oude Franse gedeelte vind ik keer op keer weer leuk om doorheen te wandelen. Overal leuke barretjes, koffietentjes, restaurants, winkels en kraampjes. De mensen zijn vriendelijk en er is weinig tot geen criminaliteit. De eerste dagen heb ik mij vermaakt met rondjes lopen in de stad, warme kleding kopen – wat achteraf niet nodig was – en natuurlijk weer overal lekkere dingen eten. Na Vietnam ga ik op dieet! Zo begin ik iedere ochtend met een egg coffee bij een verstopt koffietentje in een steeg. Ook heb ik mijn favoriete Pho restaurant gevonden, de beste Banh Mi tent ontdekt en ken ik DE lokale spot waar je de heerlijkste spring rolls kunt halen. Deze zelfgefabriceerde 'Streetfood' route heb ik de eerste week dagelijks afgelegd, helaas was de tweede week alles dicht en moest ik eerder dan gepland al op dieet.

De kennismaking met de stad begon niet zo rooskleurig, ik zat er helemaal doorheen en het slechte eerste hostel was de druppel. Nadat ik hostel 1 was ontvlucht, heb ik maar weer een poging gedaan tot een 'party hostel'. Het begon goed; leuke mensen, tussen 6 en 7 gratis bier en om 12 uur ging de muziek uit. Al vrij snel had ik nieuwe mensen leren kennen en mijn bevooroordeelde mening over dit soort hostels begon weer bij te trekken. De tweede nacht trof ik een seksend stelletje aan in de gezamenlijke douches. Ik kon er wel om lachen en ben een verdieping naar beneden gelopen. De derde nacht ging ik op tijd naar de kamer, er lagen al wat mensen te slapen. Om 1 uur werd de rust grof verstoord; 3 dronken mensen, die als een stel lompe olifanten de kamer binnen kwamen. Prima, dat gaat zo wel over dacht ik... Niet dus, na een kwartier vroeg ik zwaar geïrriteerd of ze even normaal konden doen. Even later ging het brandalarm af en was iedereen weer druk aan het schreeuwen en lachen. Toen de rust weer wedergekeerd was en ik bijna sliep, hoorde ik luid gehijg en gekreun boven mijn oordoppen uit. Ja hoor... het was ook mij na 3 maanden eindelijk een keer overkomen... Op twee meter afstand van mijn hoofd werd er even flink van bil gegaan. Wat doe je in zo een situatie? Heb ik mij vaak afgevraagd. Nou, vrij weinig eigenlijk. Vooral hopen dat het snel voorbij is. Na 10 minuten waren ze klaar en begon het gelach van zijn beste vriend die boven hem sliep. "Hahaha, stop sheaking the bed bro!" Even later sloeg de deur hard open, de lichten gingen aan en er kwam twee man personeel binnen opzoek naar dekens... Heel raar en iedereen weer wakker. Even later ging de deur weer open en kwam er een dronken meisje luidruchtig binnen, "Hi Ronny!!!" "Hi baby! Come here, let's make some babies!" 'Oooooh nee!' Dacht ik, het was inmiddels half 3. "Do you sleep here?" Vroeg ik haar geïrriteerd. "No..." Zei ze lachend "Then get the fuck out of this room!" Schreeuwde ik. Vervolgens werd ik door 3 gasten uitgelachen en ik was een 'uptight stupid cunt'. Op dat moment ben ik helemaal uit m'n stekker gegaan. Het meisje wist niet hoe snel ze de kamer moest verlaten. Ook de jongens schrokken en hielden op met lachen. Dit keer bleef het doodstil. Ik ben kwaad, maar trots in slaap gevallen. Nooit eerder heb ik een groep vreemden luid schreeuwend uitgescholden, dat voelde best een keer goed om te doen. De volgende dag heb ik mijn spullen maar weer gepakt, die party hostels zijn niet aan mij besteed geloof ik.

Ik kon mijn woede en irritatie even afreageren, want Iris en Annelies waren toevallig ook in Hanoi. Die ochtend ben ik naar hetzelfde hostel als waar zij zaten verhuisd en hier heb ik anderhalve week later nog steeds geen spijt van. De komende 4 dagen waren we nog even met z'n drieën, voordat Iris naar Japan vloog en Annelies helaas naar huis. Het was gezellig om weer even bij te kletsen, ik had ze stiekem toch wel gemist. In Hanoi is overigens niet spectaculair veel te doen, het is vooral een gezellige en knusse stad waar het 24/7 druk is. De dagen waren dan ook gevuld met door de parken wandelen, koffietentjes bezoeken, lekker eten en potjes kaarten. Ook hebben we nog de 'Waterpuppet Show' bezocht. Best hilarisch; een soort zwembad-podium met poppen op stokken die bestuurd worden door mensen achter een bamboe gordijn. Naast het podium zit het orkest – klinkt groot, maar bestaat uit 8 man – die de muziek en de stemmen doen. Dit is een groot cultureel ding in Vietnam en zeker de moeite waard om te bezoeken. Toen Iris en Annelies beiden weer weg waren, braken de feestdagen aan. Ik nam mij voor om tijdens de feestdagen vooral even te niksen. “Dat doe je toch al weken!?” Nou, nee. Backpacken is een stuk vermoeiender dan iedereen denkt en het is zeker geen relaxte vakantie. Je slaapt slecht, eet slecht en hebt totaal geen ritme meer. Daarnaast ben je continue bezig met dingen plannen en uitzoeken, af en toe word ik hier gek van. Wat ga ik eten? Waar ga ik slapen? Hoe lang blijf ik daar? Wat kan ik daar doen? Moet ik van tevoren boeken? Is 4 nachten te lang of juist te kort? Hoe kom ik daar? Hoe laat gaat de bus? Hoe veel kost het? Kan ik daar pinnen? Wanneer vlieg ik waarheen? Hoe kom ik bij het vliegveld? Hoeveel bagage mag ik mee? Waar regel ik het visum? Wat heb ik daarvoor nodig? Hoe laat is het open? Heb ik nog genoeg schoon ondergoed tot ik daar ben? Het is soms echt een part-time baan en een uitstekende test voor mensen met keuzestress. Nu waren Thailand, Laos, Cambodja en Vietnam makkelijke landen om alles last-minute te beslissen. Mijn volgende bestemming is een stukje lastiger. De Filipijnen bestaat uit welgeteld 7107 eilanden, je zult dus keuzes moeten maken. Daarbij liggen de meest populaire eilanden veelal ver uit elkaar, waardoor je met vliegtickets en data moet gaan puzzelen. Gezien plannen niet mijn sterkste kant is op reis en mijn motto vooral 'go with the flow' is. Word ik lichtelijk nerveus van het feit dat mijn 4 weken in de Filipijnen, nu al globaal bedacht moet gaan worden. Dit was dus een prima tijdsbesteding tijdens de TET Holiday en dit hostel was hier de perfecte plek voor.

Hanoi was de dagen vlak voor TET extra hectisch. Iedereen was druk bezig met de voorbereidingen en er werd weer van alles met de scooter vervoerd. Bossen takken, mandarijnen bomen, anderhalve meter hoge keramieken vazen, cadeauverpakkingen, eenden, kippen en ga zo maar door. Het blijft mij verbazen wat er allemaal mee kan op zo een klein ding. Hanoi zou veranderen in een zogenaamde 'spookstad', gezien alles gesloten zou zijn en iedereen naar familie zou gaan. Ik was heel benieuwd, want dit kon ik mij niet voorstellen. Om het zekere voor het onzekere te nemen, heb ik een dag van te voren maar even de supermarkt leeg gekocht om honger lijden te voorkomen – dit was achteraf wat overdreven. Het was eindelijk zo ver, de eerste avond was er om 12 uur vuurwerk bij het 'Central Lake'. Om de tijd te doden, zat er niets anders op dan; drinken. Er kwam iemand aanzetten met 'Picolo', een drankspelletjes app op je telefoon. Ik heb mij kapot gelachen en al snel hadden we weer een gezellig clubje mensen bij elkaar geraapt om het vuurwerk mee te gaan bewonderen. Inmiddels had heel Hanoi zich rondom het meer verzameld, bewapend met bier, ballonnen en bellenblaas (ja, echt). Na het aanschouwen van de voetbal wedstrijd in Hue, had ik om 12 uur een luidruchtig spektakel verwacht. Echter bleef het vrij stil en bijna niemand leek elkaar een gelukkig nieuwjaar te wensen... Na 15 minuten was het vuurwerk klaar en gingen de meesten mensen naar huis. In de stad werd uiteraard ook gefeest, maar het was niet zoveel drukker dan normaal. Ook wij hadden besloten een feestje mee te pakken en zijn een club binnen gelopen. Met dezelfde snelheid liepen we ook weer naar buiten, wat een grap. Het bier was 3 euro, de slechte muziek stond kneiter hard en er was niemand. We zijn maar weer op het oude vertrouwde plekje bij 'mama' gaan zitten; kleine plastic stoeltjes op straat, met plastic biertjes voor 18 cent. Waarom duur doen als het goedkoop kan ;)

Met een lichtelijke kater werd ik om 12 uur wakker, ik hoorde vooral niets. Toen ik uit het raam keek was de o zo drukke stad inderdaad leeg. Geen getoeter, geen kraampjes en bijna alles was dicht. Wauw, wat een rust. Die dag besloot ik lekker binnen te blijven, om de hele dag series te kijken in de 'Movie room'. Nog zo'n pluspunt aan dit hostel; een movie room! Een kamer vol zitzakken en kussens, met een grote flatscreen aan de muur met Netflix <3 Wat een nutteloze topdag. De volgende dag was ik iets productiever en heb ik voor het eerst sinds maanden weer een keer gewerkt. Ik kreeg een mailtje van een oude opdrachtgever met de vraag of ik een folder wilde maken. Soms vervloek ik mijn onhandige laptop, maar soms ook het tegenovergestelde. Mijn gehele verblijf in Hanoi, in 1 volle dag terugverdienen op het dakterras, met uitzicht over de hele stad. Misschien moet ik dit toch wat vaker gaan doen ;)

Voor nu zeg ik Hanoi gedag en begin ik aan mijn reis door het noorden van het land. Over iets minder dan 3 weken kom ik terug en loop ik voor de laatste keer mijn favoriete streetfood route, voordat ik Vietnam na 9 weken gedag zeg en de tropische warmte weer tegemoet ga.

Toedeloe!

Foto’s

3 Reacties

  1. Julia Warmerdam:
    18 februari 2018
    Wat een heerlijk verhaal weer lieverd. En leuke foto's
    Ben heel benieuwd hoe de Filipijnen zijn
  2. Stien:
    21 februari 2018
    Whaha, heb dat Picolo even gegooled en ziet er best grappig uit :p
    Ben benieuwd of jij nog drank kan zien als je terugkomt van je vakantie!
    Geniet nog even van Vietnam :D
  3. Malou:
    22 februari 2018
    Ik ook mam! Nu eerst nog Sapa en de Ha Giang loop, deze twee schijnen de highlights van Vietnam te zijn dus ben heel erg benieuwd!

    Haha heel grappig spelletje Stien, denk alleen wel leuker met mensen die je beter kent. Nou het klinkt misschien zo, maar zoveel en vaak drink ik dus helemaal niet (niet meer). Haha